Son yıllarda gittikçe artan nüfus ve buna paralel olarak gelişen sanayi sektörü, gerekliliği artan kanalizasyon sistemleri, temiz su ihtiyacı için drenaj sistemleri ve daha birçok altyapının gereği olarak boru tesisatlarının önemi artmaktadır.
Fabrikalardan çıkan zehirli atıkların uzaklaştırılması ve depolanması, evsel atık sularının kanalizasyona bağlanması ve kanalizasyonda sağlıklı bir akış sağlanması, yağmur sularının drenaj sistemleriyle toplanması için nitelikli borulara ihtiyaç duyulmaktadır.
Tarihte atık suların uzaklaştırılması için önceleri pişmiş kiremit borular, sırlı seramik borular, beton büzler; sonlara doğru ise asbest elyaflı borular ve 2. Dünya Savaşı döneminde başlayan petrokimya araştırmalarının hızlanmasıyla 20. yy. son çeyreğinde polietilen boruların üretimine başlanmıştır. Polietilen boruların yüksek mukavemetli olmasına karşın maliyeti fazla olduğundan beton büz ve asbest borularla rekabet şansı bulamamıştır.
Daha sonraları ise aynı mukavemete sahip ve daha az polietilen kullanılarak yapılan borular sektörde rağbet görmeye başlamış diğer borularla rekabet şansını yakalamıştır.
Bir atık su veya drenaj borusundan beklenen, üzerine binecek yüke karşı mukavemetli(dayanıklı) olması, kimyasal atıklar nedeniyle korozyona uğramaması ve bu suları sızdırmamasıdır. Ve bunun yanında kullanım açısından kolay olmasıdır.
Polietilen boruların ek yerlerinde conta kullanmasıyla sızdırma engellenebilirken, mukavemetinin yüksek olması korozyonu azaltmaktadır.
Son yıllarda diğer boru türleri terk edilerek polietilen borular kullanılmaya başlanmıştır ve gönül rahatlığıyla tavsiye edilebilir bir yapı malzemesidir.

12 Aralık 2008 Cuma